Κάποτε στην ακτή της Βρετάνης, υπήρχε ένας πανέμορφος φάρος που προστάτευε τους ναυτικούς από τους πανούργους βράχους και τα επικίνδυνα ρεύματα. Συνδυασμένος με ένα παναρχαίο μοναστήρι, ο φάρος αποτελούσε μια πύλη μεταξύ του πνευματικού και του ορατού κόσμου. Ο άρχοντας του φάρου, ο Ηλίας, ήταν ένας άνδρας με βαθιά μάτια σαν τον ωκεανό, που έφερε το βάρος μιας αρχαίας προφητείας.
Η προφητεία έλεγε πως μια μέρα, μια νέα γυναίκα με μαλλιά σαν το χρυσάφι θα έφτανε στο νησί, φέρνοντας μαζί της ένα μυστικό ικανό να σώσει τον κόσμο από ένα σκοτεινό μέλλον. Η Ηλίας περίμενε κάθε μέρα στην κορυφή του φάρου, παρατηρώντας τον ορίζοντα για την άφιξη αυτής της μυστηριώδους ταξιδιώτριας.
Μια άνοιξη, όταν οι λουλούδια άρχισαν να ανθίζουν γύρω από τα ερείπια του μοναστηριού, μια γαλήνια μέρα μετατράπηκε σε θύελλα. Ένα πλοίο παγιδεύτηκε στη θαλασσοταραχή, και η Ηλίας, με το θάρρος των προγόνων του, οδήγησε μια ομάδα διάσωσης για να σώσει τους ναυαγούς. Μέσα στον πανικό, αντίκρισε μια νεαρή γυναίκα με λαμπερά χρυσά μαλλιά να αγωνίζεται με τα κύματα.
Αφού την έσωσε, η γυναίκα, που την έλεγαν Ελένη, του αποκάλυψε πως έφερε ένα αρχαίο κείμενο με την σοφία μυστηριών του θαλάσσιου κόσμου, προφητείες των αρχαίων θαλασσινών θεών που μπορούσαν να δώσουν ισορροπία ανάμεσα στη φύση και τους ανθρώπους. Η Ελένη είχε ταξιδέψει μακριά και πέρασε αμέτρητους κινδύνους για να φέρει το κείμενο στον φάρο, πιστεύοντας ότι ο Ηλίας ήταν ο φύλακας που θα ένωνε ξανά τον κόσμο του φωτός και του σκότους.
Ο Ηλίας, ενθουσιασμένος και συγκινημένος από την αποκάλυψη της Ελένης, την οδήγησε στον κρυφό βωμό του μοναστηριού, όπου τα ιερά γράμματα της προφητείας έλεγαν ότι θα αποκαλυπτόταν η αλήθεια. Μαζί αναγνώρισαν συμβολισμούς που ένωναν τα θαλασσινά αστέρια με τους αρχαίους στύλους του μοναστηριού, και μέσω ενός αρχαίου τελετουργικού, τα μυστικά της θάλασσας άρχισαν να αποκαλύπτονται.
Καθώς οι μέρες περνούσαν, ο Ηλίας και η Ελένη εργάζονταν μαζί, μελετώντας το κείμενο και μαθαίνοντας πώς να εναρμονίσουν την ανθρωπότητα με τη θαλάσσια φύση. Η σοφία τους έφερε ευημερία στο νησί, οι αλιείς έπιαναν πλούσιους θησαυρούς από τη θάλασσα, και οι κάτοικοι έζησαν σε αρμονία με τα κύματα που κάποτε φοβούνταν.
Κι έτσι, η προφητεία εκπληρώθηκε, όχι με μαγικό τρόπο, αλλά με την επιμονή και τη συνεργασία δύο ψυχών που ένωσαν τις γνώσεις τους για το κοινό καλό. Το μυστικό της Ελένης και οι γνώσεις του Ηλία διαδόθηκαν σε όλα τα γύρω νησιά, δημιουργώντας ένα δίκτυο φύλακων που προστάτευαν και διαφύλαγαν τις θάλασσες. Οι άνθρωποι άρχισαν να σέβονται και να κατανοούν τα μυστήρια της θάλασσας, ενώ η φύση ανταπέδιδε με αφθονία και πλούτο.
Το μοναστήρι και ο φάρος έγιναν τόπος προσκυνήματος και μάθησης, όπου μοναχοί, επιστήμονες και ναυτικοί συναντιόντουσαν για να μοιραστούν γνώσεις και να εμβαθύνουν στα μυστήρια του κόσμου. Ο Ηλίας και η Ελένη έγιναν οι φύλακες της αρμονίας, τιμώμενοι και αγαπημένοι απ' όλους για τη σοφία και το κουράγιο τους.
Η ιστορία τους μετατράπηκε σε θρύλο, μια υπενθύμιση πως η συνύπαρξη του ανθρώπινου είδους με τη φύση δεν είναι μόνο δυνατή, αλλά και απαραίτητη για την ευημερία του κόσμου. Και έτσι, κάθε φορά που το φως του φάρου διαπερνούσε το σκοτάδι, υπενθύμιζε σε όλους το μήνυμα της Ελένης και του Ηλία: ότι ακόμα και η μικρότερη σταγόνα γνώσης και καλοσύνης μπορεί να αλλάξει τον κόσμο.